മാധവിക്കുട്ടി കിടക്കയിൽ നിന്നും ഞെട്ടി പിടഞ്ഞെഴുന്നേറ്റു..നേരം ത്രിസന്ധ്യ ആയിരിക്കുന്നു..ഒന്ന് നടു നിവർത്താൻകിടന്നതാണ് …അറിയാതെ ഉറങ്ങിപ്പോയി ….വിളക്കു വച്ചിട്ടില്ല, ഫ്ളാറ്റിലെ , മുന്നിലും പിന്നിലും മാത്രമുള്ള ജനലുകൾ അടച്ചിട്ടില്ല […]
വേണ്ടപ്പെട്ട ഒരാൾ പിണങ്ങി , ചിണുങ്ങി, കരയുന്ന ചാറ്റൽമഴയത്താണ് , പോസ്റ്മാൻ ആ കത്തെനിക്ക് വച്ചുനീട്ടിയതു.‘എനിക്കാരാണപ്പാ കത്തെഴുതാൻ “എന്ന ചിന്തയോടെയാണ് ഞാനതു പൊട്ടിച്ചത്. തികച്ചും അപരിചിതമായ കൈപ്പടയിൽ
ലോഗൗട്ട് ചെയ്ത് സൗമിത ലാപ്ടോപ് അടച്ചുവച്ചു…ഇന്നും അൽക്കയുടെമെയിൽ ഒന്നുമില്ല. കഴിഞ്ഞ ഒരാഴ്ചയായി അവളെ സ്കൈപ്പിൽ കിട്ടാൻ ശ്രമിക്കുന്നു ….നോ റെസ്പോണ്സ്….ഈ പെണ്ണിനിതെന്തുപറ്റി ..ഒരുപക്ഷെദേഷ്യത്തിലായിരിക്കും….ഇവിടുള്ളതെല്ലാം വിറ്റുപെറുക്കി അവളോടൊപ്പം കാനഡയിൽ
റാഹേലമ്മ ഒരാവര്ത്തികൂടി കത്തെടുത്തു വായിച്ചു .“ഇത്തവണ സ്കൂൾ അവധിക്കു ടോണിയേയും ടെസ്സയേയുംഞാൻ അങ്ങോട്ട് വിടുന്നുണ്ട്…അമ്മച്ചിക്ക് ഒരു കൂട്ടുംആവും ,പിള്ളേർക്ക് ഒരു ചേഞ്ചും ….പിള്ളേരെ തിരിച്ചുവിളിക്കാൻ വരുമ്പോഴേക്കും കുറച്ചു
ജീവിതം ,കവലയിലുള്ള,സരസു ബേക്കറിയിലെ കൊഴുക്കട്ട പോലെയാണെന്നാണ് അപ്പൂപ്പൻ പറയാറ്.കല്ല് കടിച്ചു, പല്ലു പോയതിനു, പാവം ശർക്കരയെ പഴിപറഞ്ഞിട്ടെന്തു കാര്യം ?………
“എനിക്ക് പെറണ്ട,..പേടിയാ…സിസ്സേറിയൻ വേണം “…ശോശന്ന വാശി പിടിച്ചു….വിട്ടുവിട്ടു വരുന്ന വേദന ബലംപിടിച്ചമർത്തി,ശ്വാസംപിടിച്ചു സിസ്സേറിയൻ എന്ന് പിറുപിറുത്തുകൊണ്ടിരുന്നു.“തല തുമ്പത്തു വന്നിരിക്കുകയാ….ഒന്നമർത്തി മുക്കുകയെ വേണ്ടു….”തഴക്കവും പഴക്കവും വന്ന വയറ്റാട്ടി ചെല്ലമ്മ